مسلم ناظری؛ روزنامه نگار- Camel Trophy به معناي “جايزه شترنشان”، نام مسابقه آفرودي است كه اولين بار در سال 1980 همزمان با اوج شهرت سيگارهاي Camel در آمريكا و به منظور تبليغات جهاني، بصورت بين المللي تحت همين نام آغاز شد. تا سال 1997 اين مسابقات بطور مستمر هر ساله برگزار ميشد كه به نوعي به المپيك ساليانه رقابت هاي خودرو سازان آفرودی تبديل شده بود. ولي از اواخر قرن بيستم به خاطر مقررات سختگيرانه جهاني در خصوص عدم اجازه تبليغات براي دخانيات، تقريباً اين مسابقات تعطيل شد.
در سال هاي 1998، 1999 و 2000 نيز ظاهراً سه مسابقه غير رسمي برگزار شده است كه اطلاعات درستي از اين مسابقات بدون مجوز در دسترس نيست. البته دو دوره ديگر بصورت پراكنده در سال هاي 2003 و 2005 نيز برگزار گرديد كه مورد استقبال چنداني قرار نگرفت.
هر ساله، هزاران تَن از مردم، مشتاق حضور در آزمونهای انتخابی اين مسابقه بودند که تنها چهار فینالیست از هر کشوری میتوانستند این افتخار را نصیب خود کنند. تنها الزامات لازم برای مشارکت در این مسابقات داشتن حداقل سن 21 سال و سلامت كامل جسمي و آشنایی به زبان انگلیسی است.
فینالیستها از کشورهاي مختلف برای شرکت در انتخاب نهایی بین المللی دور هم (معمولا در قلعه ایستنور انگلستان) جمع میشدند، جایی که آن ها یک هفته به تمرین شدید فیزیکی و روانی زیر نظر تیمی از مشاوران متخصص ميپرداختند.
مسابقات کمل تروفی در سال 1980 با سه تیم آلمانی جیپ سوار آغاز شد و با انتشار اولین تصاویر از جریان این رقابت، توجه مخاطبان از سراسر جهان را به خود جلب كرد. این مسابقات سخت برای آزمایش استقامت خودروها و انسان طراحي شده بود و تیم های مختلفی را از سراسر جهان با هدف کسب پیروزی در سخت ترین شرایط گرد هم میآورد.
اولين خودروهاي شركت كننده در اين مسابقات كه همگي جيپ بودند به دلیل مشکلات خاص اين نوع خودروها نظیر فضاي كم داخلي، استهلاک بالا و عدم حمایت و ارتقاء امكانات از طرف سازنده كنار گذاشته شدند، پس از این مسابقه اكثر شركتکنندگان سراغ لندرور رفتند و این حمایت دو جانبه مدت 20 سال به طول انجامید. در این مدت از تمامی خودروهای ساخت این شرکت استفاده شد.
مدل هایی نظیر لندرور110، دیفندر، رنجرور در سال 1982، دیسکاوری و در نهایت فریلندر در سال 1998 در آخرین مسابقه شرکت کردند که در این بین دیفندر در تمامی ادوار مسابقه حضور داشت که نشان از قابلیت بالای آفرود این ماشین و محبوبیت آن داشت.
لندرور با هدف اعتبار بخشیدن به نام تجاری خود در این مسابقات شرکت کرد. هر سری جديد از وسایل نقلیه لندرور با برخی از تجهیزات جدید که با نسخههای قبلی متفاوت بود تجهيز میشدند. برخی از این تغییرات عبارتند از: تقویت دنده و شاسی توسط رول بار، سیستم های ناوبري ، دريچه سقف ، پروژکتورهای جلويی اضافی، ضد آب کردن موتور، نصب وینچ، پله های سقف، صفحات فلزی، طناب، تبر یا بیل، مخازن فلزي سوخت و …
شرکت لندرور به دلیل اطمینان بالایی که به خودروهای خود داشت، برای هر مسابقه از خودروهای صفر کیلومتر و اصلاح شده استفاده میکرد که در طول این مسابقات هیچ شرکت خودروسازي ديگري چنین توانایی و آمادگی را از خود نشان نداد. لندرور از تمامی اصلاحات موفقیت آمیز که روی مدلهای مسابقهای بازخورد ميگرفت بلافاصله روی خودروهای مستقر در خط تولید کارخانه بهره میبرد.
مسابقات كمل تروفي كه در ابتدا با هدف تبليغ سيگار شروع شده بود، به مرور زمان به تبليغي براي لندرور تبديل شد. جایزه شترنشان یک فرصت عالی برای نشان دادن قابلیتها، به خصوص ویژگیهای مربوط به ایمنی و مانور در شرایط دشوار را در اختیار مدلهای لندروور قرارداد. جایزه شتر همچنین شخصیت منحصر به فردی را به خودروهای لندرور داد. خودرویی برای ماجراجوييهای قرن بیستم. صاحبان این خودروها آن ها را برای به چالش کشیدن خود، طبیعت و لندرورها انتخاب ميکردند. خودرویی ویژه برای افرادی ویژه و برای ورود به مکان هایي ویژه.